Het landgoed , dat vooral uit bos bestaat, heeft een oppervlakte van 6.5 hectare, en heeft een lengte van bijna 500 meter en een breedte van 120 meter. Over de gehele lengte loopt een lage heuvelrug. Er is een aanzienlijk hoogteverschil, het laagste deel meet +30 meter boven NAP, en het hoogste deel +45 meter boven NAP. Er staat geen huis of bebouwing op het terrein.

De naam ‘Het Bisschopsbergje’ is door vorige eigenaren aan het terrein gegeven, en volgt een naam die in de omgeving bekend was. De naam komt van de grote grafheuvel, die op het meest zuidelijke deel van het terrein ligt en goed te zien is als u langs het terrein loopt. De grafheuvel dateert uit de Bronstijd en heeft een leeftijd van 3500-4000 jaar. De heuvel is een rijksmonument. Nabij de grafheuvel zijn ook diepe plooien in het terrein zichtbaar, dit zijn de restanten van een zeer oude ‘Hessenweg’

Lees meer: Algemene informatie

Wandelen is toegestaan op drie wandelpaden die vanaf de Hoenderloseweg over het terrein lopen, en aansluiten op de wandelpaden in het natuurgebied ‘de Koppelsprengen’. De paden zijn aangegeven met blauwe bordjes.

Er is een eenvoudige parkeergelegenheid links en rechts van de grindweg, ( De Bruggelerweg) die het terrein van het Bisschopsbergje aan de noordzijde doorkruist.

De paden zijn alleen toegankelijk voor wandelaars. Niet voor honden , ook niet aangelijnd. We hebben geen hekel aan honden, maar er leven tal van dieren in dit gebied. Reeën, dassen, kleine zoogdieren en reptielen. Zelfs het edelhert komt hier, al zal dit dier zich niet gauw laten zien. Om te voorkomen dat deze dieren schrikken en in paniek de weg op vluchten zijn honden dus helaas niet welkom. Ik hoop dat u hier begrip voor heeft. Een kilometer verderop, op Het Leesten, is er volop gelegenheid uw hond uit te laten.

 

Het landgoed maakt deel uit van de ecologische hoofdstructuur en is onderdeel van Natura 2000.

Het bos is vanaf de jaren ’30 van de 20ste eeuw aangeplant op voormalige heide. Daarvan zijn nog restanten te vinden op de lichtere plekken. De grond bestaat uit weinig vruchtbaar zand, dat echter door decennia - lange aanvoer van organisch materiaal wel humusrijker geworden is.

De meest voorkomende boomsoorten zijn de Grove Den, Amerikaanse eik, Fijnspar, Zomereik, Lariks, en Douglas-spar, met in de struiklaag hulst, lijsterbes, inheemse vogelkers, krent, vuilboom en berk. Er zijn nog meer soorten, bij de laatste inventarisatie telden we 23 soorten houtige gewassen. De onder begroeiing: veel bosbessen en vossenbessen, plaatselijk kamperfoelie, salomonszegel, maagdenpalm en varens. ook komen er tal van paddenstoelensoorten voor.

Lees meer: Bos en Natuur